Tajpan pustynny (Oxyuranus microlepidotus) – wąż z rodziny zdradnicowatych, jeden z najgroźniejszych węży jadowitych. Zamieszkuje pustynne tereny Australii; długość może przekraczać 2 m – samce i samice osiągają podobną długość ciała.
Wąż ma zazwyczaj kolor brązowy, zielonkawo-brązowy lub czerwonawy, z ciemniejszym kolorem głowy. Żyje w norach i rozpadlinach. Samice składają zwykle 9-12 jaj, z których młode wykluwają się średnio po 66 dniach. Dieta tajpana pustynnego obejmuje małe gryzonie, przede wszystkim myszy i szczury.
Jad tajpana pustynnego jest przede wszystkim neurotoksyczny, ale zawiera też elementy hemotoksyczne, wpływające na koagulację krwi. Jest to najbardziej toksyczny jad węża lądowego znany nauce – maksymalna dawka wydzielona przy jednym ukąszeniu (ponad 100 mg) jest w stanie uśmiercić ok. 100 osób, czyli wielokrotnie więcej niż jad kobry indyjskiej. Długie, ostre zęby są w stanie dotrzeć (przy ugryzieniu) do naczyń krwionośnych ofiary i szybciej doprowadzić do śmierci. Węże te są jednak stosunkowo powolne i mało agresywne (znacznie mniej niż tajpany nadbrzeżne), a ich występowanie z dala od siedzib ludzkich powoduje, że nie zanotowano do tej pory oficjalnie przypadków uśmiercenia człowieka. Notowane były jednak ukąszenia, których skutki zdołano zniwelować dzięki antidotum, aczkolwiek leczenie było długotrwałe, a osoby pokąsane wracały do zdrowia przez wiele miesięcy.
 |
Obszr występowania Tajpana pustynnego |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz