Największym ssakiem wodnym jest Płetwal błękitny (waga 190 ton)
Płetwal błękitny (Balaenoptera musculus) – gatunek walenia z rodziny fałdowców. Największe znane zwierzę w historii Ziemi. Długość ciała tego ssaka dochodzi do 33 metrów, a waga do 190 ton. Zaliczany do rodziny fałdowców, podrzędu fiszbinowców, rzędu waleni. Płetwal błękitny ma dwa otwory nosowe, małą płetwę grzbietową w tylnej części ciała i dużą płetwę ogonową z wyraźnym wcięciem pośrodku.
Dawniej w oceanach żyło wiele osobników tego gatunku. Masowe polowania na wieloryby w XX stuleciu sprawiły, że populacja płetwali błękitnych zmniejszyła się wielokrotnie.
Jedynym naturalnym wrogiem płetwala jest orka.
- Długość: do 33 m (rekordowy osobnik, wyrzucony na brzeg Negrytka w 1912 roku, miał 33,58 m)
- Masa ciała: do 190 ton.
- Ubarwienie: błękitnoszare, skóra może być cętkowana.
- Pożywienie: ryby, mięczaki, skorupiaki, zooplankton.
- Dojrzałość płciowa: po przekroczeniu długości 20 metrów.
- Rozród: ciąża trwa około 11 miesięcy, noworodek ma ok. 7 m długości i waży 2 700 kg i przybiera na wadze przez pierwsze 9 miesięcy swego życia z prędkością 4 kg na godzinę.
- Prędkość: do 28 km/h.
- Długość życia: 80 lat.
- Występowanie: wody wszystkich oceanów, głównie pelagial, u wybrzeży widywany sporadycznie; odbywa wędrówki sezonowe, w okresie letnim przemieszcza się w ślad za topniejącym lodem.
Podgatunki
Wyróżnia się cztery podgatunki płetwala błękitnego:- B. musculus brevicauda – status DD (niedostateczne dane)
- B. musculus indica
- B. musculus intermedia – status CR (krytycznie zagrożony)
- B. musculus musculus
Pożywienie
Zwierzę to żywi się planktonem, głównie krylem, którego dziennie połyka 4 tony. Pożywienie najczęściej chwyta nurkując. Największe ilości planktonu występują w wodach podbiegunowych. Pływając w pobliżu Oceanu Arktycznego odżywia się trzema gatunkami raków. Nie gardzi też rybami. W okresie godowym, który przypada zimą, płetwale wędrują na wody tropikalne, gdzie z powodu braku żywności zmuszone są do "postu".Rozród i młode
Samica płetwala błękitnego rodzi raz na 2-3 lata. Ciąża trwa 340-366 dni, w miocie przychodzi na świat jedno młode. Okres godowy przypada na okres zimowy. Noworodek rodzi się w strefie równikowej, gdyż ma słabo wykształconą warstwę tłuszczową, by przeżyć w wodach Arktyki lub Antarktydy. Mierzy on 7 m długości i waży od 2,5 do 3 ton. Młody osobnik żywi się mlekiem matki, wypija go ponad 600 litrów dziennie. Laktacja trwa 7 miesięcy. Potem fiszbiny są na tyle rozwinięte, że młode może samo chwytać pokarm. Samice w tym czasie tracą 25% masy ciała.
Ochrona na
Z powodu swoich rozmiarów płetwal błękitny był głównym celem wielorybników. Cenny był szczególnie tłuszcz - tran oraz fiszbiny z których robiono gorsety. Do połowy XX wieku łącznie zabito około 300 000 tych wielorybów. W 1966 r objęto je ścisłą ochroną. Wtedy gatunek był niemal wymarły. Obecnie liczba płetwali powoli rośnie. |
| Często te niezwykłe zwierzęta zostają zabijane, szczególnie dla mięsa i olei z ich narządów |
Odgłosy płetwali błękitnych
Płetwal błękitny jest nie tylko największym, ale też najgłośniejszym zwierzęciem na Ziemi. Potrafi wydawać dźwięki o natężeniu 190 decybeli, słyszalne dla innych płetwali z odległości ponad 800 km. Oprócz echolokacji w zakresie ultradźwięków, płetwale wytwarzają też dźwięki w celu porozumiewania się między sobą, szczególnie w okresie godowym.W ogólności, odgłosy wydawane przez walenie obejmują bardzo szeroki zakres długości fal, odpowiadający częstotliwościom od kilkunastu Hz do ultradźwięków. Na tym tle, śpiewy płetwali błękitnych odznaczają się szczególnie niskimi częstotliwościami. Co więcej, z roku na rok zakres częstotliwości komunikacyjnych płetwali błękitnych ulega systematycznemu spadkowi (średnio o 31% w czasie od roku 1960 do 2009), prawdopodobnie w związku ze wzrostem obecnego w obszarze wyższych częstotliwości hałasu emitowanego przez statki.
Część śpiewu komunikujących się ze sobą płetwali błękitnych utrzymywana jest z bardzo dużą dokładnością na stałej częstotliwości podstawowego - osobniki synchronizują między sobą emitowane częstotliwości tych tonów, utrzymując ich stałość na poziomie 0.5%. Dla porównania, interwał sekundy małej (np. między dźwiękami c i cis) wynosi ok. 6%. Zasugerowano, iż dzięki tej synchronizacji słyszące się wzajemnie osobniki mogą określić względem siebie swoją wzajemną prędkość (na podstawie efektu Dopplera).
Ciekawostki
- Język dorosłego płetwala błękitnego waży 2700 kg, a szeroko rozwarte usta mogą pomieścić do 90 ton pożywienia, ale ze względu na wąski przełyk nie jest w stanie połykać dużych przedmiotów.
- Serce płetwala waży 600 kg, zaś średnica aorty dochodzi do 23 cm.
- Penis płetwala błękitnego osiąga w stanie erekcji największą wśród obecnie żyjących stworzeń długość ok. 2,4 metra; trudność pomiaru wiąże się jednak z faktem, iż pełna erekcja następuje jedynie w trakcie kopulacji.
- Warstwa tłuszczowa płetwala ma 0,5 m grubości.
- Samice zwykle są większe od samców.
- Płetwal błękitny nurkuje na głębokość około 500 m i pozostaje tam nawet do 2 godzin.
- Tak jak inne ssaki morskie, wieloryby pochodzą od ssaków naziemnych (Mesonychia).
- Płetwal błękitny posiada ok.320 fiszbinów,mierzących 100 cm długości i 55 cm szerokości.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz